INNA CZĄSTKA SIEBIE 2017
Galeria Promocje – 18.09. – 09.11.2017
„INNA CZĄSTKA SIEBIE” – Jolanta Wdowczyk – wystawa graficznych kompozycji wykonanych na płótnie lnianym.
wernisaż 18.09.2017 – poniedziałek, godz. 17.00
dr Jolanta Wdowczyk (pseud. Jolanta WU), urodziła się w 1962 roku, w Kaliszu. W latach 1981-1986 studiowała w Instytucie Wychowania Artystycznego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie.
W 1990 roku ukończyła studia podyplomowe w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Stopień naukowy doktora w dziedzinie sztuk plastycznych, w zakresie dyscypliny artystycznej grafika, uzyskała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1998 roku.
Od 1990 pracuje na Wydziale Pedagogiczno – Artystycznym UAM, najpierw jako asystent, a od roku 1999 jako adiunkt w Pracowni Grafiki Warsztatowej.
Od 2007 roku samodzielnie prowadzi Pracownię Projektowania Graficznego.
Jolanta Wdowczyk uprawia szeroko rozumianą grafikę, rysunek, tkaninę, fotografię i malarstwo pastelowe. Zajmuje się też projektowaniem wnętrz, czasami tworzy również scenografie.
Zorganizowała 15 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.
Brała udział w ponad 100 wystawach zbiorowych m.in.:
1995 – XIV Biennale Plakatu Polskiego, BWA, Katowice
2002 -„Europastello” Europejski Konkurs Pasteli, (Włochy)
2002 – VI International Graphic Annual, Sztokholm (Szwecja)
2003 – Europejski Festiwal Sztuki, Muzeum Historii Sankt Petersburga
(pałac Rumiancewa), Sankt Petersburg (Rosja)
2005 – „Artyści Pedagodzy”, Gustav – Lübcke – Museum, Hamm
(Niemcy)
2006 – „Polscy Artyści Plastycy – dzieciom”- Konsulat Generalny RP w
Nowym Jorku (USA)
2012 – 7 Międzynarodowe Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej
„Z Krosna do krosna”
2013 – ART- EXPO, Centrum Kultury im. Maurice Schumanna,
Hautmont (Francja) –
2014 – „XL Sztuki Włókna w Kowarach”, Centralne Muzeum
Włókiennictwa w Łodzi
2015 – 20. Biennale Fotografii „Remis”, Ostrów Wielkopolski
2016 – XLII Międzynarodowa Wystawa Sztuki Włókna, Kamienna Góra
Prace Jolanty Wdowczyk znajdują się w zbiorach
kilku muzeów w Polsce, a także w wielu zbiorach prywatnych.
Prace prezentowane były m.in. w miesięczniku „Art&businnes”, miesięczniku kulturalnym „Arkusz”, (wydawanym przy udziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego) oraz w czasopiśmie „WORLD of ART.”.
Za swoją twórczość dr Jolanta Wdowczyk otrzymała nagrody i wyróżnienia :
w roku 2002 – „DIPLOMA EXCELLENCE” – VI International Graphic Annual w Sztokholmie (Szwecja),
w 2012 – GRAND PRIX na 7 Międzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej „Z Krosna do krosna”,
w 2013 I nagrodę, na „ART- EXPO w Hautmont (Francja),
a w 2016 II nagrodę im. A. Sienkiewicz na XLII Międzynarodowej Wystawie Sztuki Włókna w Kamiennej Górze
Za swoje osiągnięcia w pracy dydaktycznej i organizacyjnej czterokrotnie w latach 2008 – 2013 uhonorowana została indywidualnymi nagrodami Rektora UAM. Jolanta Wdowczyk jest też pomysłodawczynią i organizatorką wielu interdyscyplinarnych projektów twórczych z udziałem studentów, a także aukcji charytatywnych np. „Światełko dla Patryka” pod patronatem Prezydenta Miasta Kalisza. Była też opiekunem artystycznym grupy studentów budujących wielką kukłę reprezentującą miasto Kalisz w projekcie ”Decrocher la Lune” w ramach Walońskiego Festiwalu Sztuki – Europejskie Dni Walonii, La Louviere – Belgia, gdzie dyrektorem artystycznym był wybitny reżyser Franco Dragone (współpracujący ze słynnym Cirque du Soleil, a także z Celine Dion). Za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, otrzymała dwukrotnie, w latach 1995 i 2016, Nagrodę Prezydenta Miasta Kalisza.
Kiedyś moja twórczość była zdominowana przez rysunek i grafikę warsztatową. Od ponad pięciu lat dostrzegłam u siebie coraz większe zainteresowanie tkaniną artystyczną. Od 2012 roku, zaproszona przez Panią prof. Ewę Poradowską – Werszler zaczęłam uczestniczyć w międzynarodowych sympozjach i plenerach tkackich odbywających się rokrocznie w Kowarach. I tak jest do dziś. Zaczęłam zwracać coraz większą uwagę na wartości wyrazu naturalnych materiałów: lnu, sznurka konopnego, nici bawełnianych itp. Z tym, że ja w tkaninie szukam jej nowego aspektu. W swoich pracach rezygnuję z tkania, splotów gobelinowych na rzecz obrazu „drukowanego” na lnie, gdzie tekstylia stają się podłożem dla obrazowego symbolu. Moje lniane prace to dalsze poszukiwania, to innego rodzaju doświadczenia
i wciąż nowy, niezbadany do końca teren działania. Można powiedzieć, że to ciąg eksperymentów warsztatowych. Warsztat staje się dla mnie narzędziem badawczym. W swoich pracach łączę np. len ze „skóropodobnym” materiałem nakładanym termicznie, wykorzystuję też druk cyfrowy. Łączę w obrazach efekty linearne, sylwetowe z rekwizytem.
Praca „Kiedy mija twój czas” rozpoczyna „Metromiraże” – cykl graficznych kompozycji na surowym lnie. „Metromiraże”, czyli najprościej rzecz ujmując miraże geometryzacyjne. Moje miraże zmieniają jednak nieco swoje pierwotne znaczenie, gdyż trwają. Nie są ulotne, nie są wrażeniem. Są bytem, swoistym złudzeniem, które jednak można oglądać wielokrotnie, i wielokrotnie różnie je interpretować. Z pozoru abstrakcyjne linearno-geometryczne kompozycje mają swój sens, ukryte drugie dno. Mają skłaniać do „przemyśliwania” tego, co w nich zawarte, zarówno w gąszczu geometrycznych form, jak i w treści typograficznego przekazu. Myśl zawarta w pracach sugeruje kierunek interpretacji obrazu. Prace pozornie statyczne poprzez tworzenie nowych wariantów przebiegu linii stają się dynamiczne w podążaniu za złudnym ruchem. Miraż nieskończonej wędrówki po, tak naprawdę, zamkniętym obiegu. Obecność w pracach elementów rozpoznawalnych, np. zegara ma ułatwić identyfikację „mirażu” z obiektami rzeczywistości „potocznej”.
Istotą cyklu jest zaprezentowanie możliwości przenikania się świata geometrii i świata natury, świata intelektu i świata przeczuwania z uwzględnieniem harmonii opartej na analogii lub kontraście. Geometria, moim zdaniem, nie jest oderwana od świata zewnętrznego, ale nie musi być też podporządkowana tylko wartościom estetycznym. Ważne dla mnie jest znalezienie swoistej równowagi – połączenia geometrycznej harmonii z pierwiastkiem filozoficznym (czas, przemijanie, refleksja nad przeszłością, ale i oczekiwania wobec przyszłości). Geometria to nie tylko wzory i matematyczne obliczenia. Geometria ma służyć kontemplacji.
Jolanta Wdowczyk
W 2017 r. z katalogu prac Jolanty Wdowczyk pt. ,,Dość / Enough – projektowanie sprzeciwu/ Designing resistance wybrałam powtarzające się w recenzjach wyrazy określające jej twórczość i ułożyłam w formie rytmu. ,,(…) tkanina, plakat, patoobiekty, wielkoformatowość, wyrazistość, przekaz, znaczenie, emocje, człowiek – przemoc – człowiek, emocje, znaczenie, przekaz, wyrazistość, wielkoformatowość, patoobiekty, plakat, tkanina (…)’’ Sztuka zaangażowana – zamknięty krąg czy otwarta formuła ? W 2016 r. na wystawie pt. ,, Bezgraniczność przestrzeni i czasu’’ w Muzeum Tkactwa w Kamiennej Górze zobaczyłam pracę, którą zatytułowałam ,, Czas……’’. W ten sposób poznałam wycinek twórczości Jolanty Wdowczyk, wykonany później niż wspomniane plakaty. To unikatowa tkanina, nawiązująca do szeroko rozumianego plakatu, to płaski obiekt o koronkowej, trójwymiarowej strukturze, oszczędny w kolorystyce, to wielkoformatowa płaszczyzna działająca w przestrzeni galerii i jako niewielka płachetka na stronie katalogu, wyrazista w prostocie, skromności użytych środków wyrazu: geometryczne elementy formy plastycznej, centralna kompozycja, wielokierunkowe rytmiczne działanie, struktura czasu. Przekaz nie do końca oczywisty, wieloznaczny, odwołujący się do osobistych refleksji odbiorcy, emocje wypowiedziane w geometrii, człowiek – relacja – człowiek, emocje, znaczenie, przekaz…. Słowa Ferdinanda Saussure`a, do których odnosi się w swojej recenzji prof. Ewa Poradowska – Werszler, a ja uważam za wyjątkowo trafne, ,, każdy artefakt ma znaczenie treści i formy treści’’ czyli wspólny kontekst plakatów i tkanin Jolanty Wdowczyk, a więc formuła jej twórczości jest ciągle otwarta.
dr hab. Hanna Wojdała- Markowska
„Inna cząstka siebie”, to tytuł wystawy Jolanty Wdowczyk, na której prezentuje Ona graficzne kompozycje wykonane na płótnie lnianym. Prace te, są częścią cyklu „Metromiraże”. Autorka wprowadza widza w świat kompozycji geometryzujących, które, jak sama mówi, można oglądać wielokrotnie i wielokrotnie różnie je interpretować.
Słownik „Współczesnego Języka Polskiego”,Vilga,2000 , opisuje słowo miraż, jako zjawisko optyczne, powstające na skutek załamania światła w warstwach powietrza o bardzo wysokiej temperaturze, inaczej fatamorgana.
„Miraże” Jolanty Wdowczyk zmieniają pierwotne znaczenie. One trwają, są bytem wyznaczonym granicą zrytmizowanej linii i płaszczyzn, oraz prostych form geometrycznych.
Prace, z pozoru abstrakcyjne, mają jednak swój sens i ukryte znaczenie. Budzą zainteresowanie i stanowią ważny wątek w rozważaniach nad sztuką współczesną. Twórcy „języka geometrii” najczęściej podporządkowują kompozycje swych dzieł obliczeniom matematycznym, które osiągane są za pomocą działań liczbowych np. zasad „złotego podziału”.
Według Jolanty Wdowczyk : „Geometria, nie jest oderwana od świata zewnętrznego, ale nie musi być też podporządkowana tylko wartościom estetycznym”.
Droga Jej poszukiwań polega na odnalezieniu łącznika harmonii geometrycznej z pierwiastkiem filozoficznym.
prof. Ewa Poradowska-Werszler
„Kiedy mija twój czas…”, to indywidualna przemyślana praca, opracowana w najdrobniejszych detalach tworzących całość. Tytuł pracy również odpowiednio dobrany.
Maria Teresa Chojnacka
